اول : آن كه در بين نماز يكى از شرط هاى آن از بين برود؛ مثلاً در بين نماز بفهمد مكانش غصبى است.
دوم : آن كه در بين نماز عمدا يا سهوا يا از روى ناچارى، چيزى كه وضو يا غسل را باطل مى كند پيش آيد، مثلاً بول از او بيرون آيد؛ ولى كسى كه نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، اگر در بين نماز بول يا غائط از او خارج شود چنانچه به دستورى كه در احكام وضو گفته شد، عمل نمايد نمازش باطل نمى شود؛ و نيز اگر در بين نماز از زن مستحاضه خون خارج شود، در صورتى كه به وظيفه مستحاضه عمل كرده باشد، نمازش صحيح است.
سوم : آن كه مثل بعضى از كسانى كه شيعه نيستند دست ها را روى هم بگذارد و قصدش اين باشد كه اين كار جزء نماز است يا انجام دادن آن لازم است، در غير اين صورت اگر عمدا اين كار را بكند، از روى احتياط نمازش را بايد دوباره بخواند.
206 » هرگاه براى ادب دست ها را روى هم بگذارد، بنا بر احتياط واجب بايد نماز را دوباره بخواند، ولى اگر از روى فراموشى يا ناچارى يا براى كار ديگر مثل خاراندن دست و مانند آن، دست ها را روى هم بگذارد بنا بر اظهر اشكال ندارد .
چهارم : بنا بر احتياط آن كه بعد از خواندن حمد، آمين بگويد و گفتن آن حرام است. ولى اگر اشتباها يا از روى تقيه بگويد، نمازش باطل نمى شود.
پنجم : آن كه عمدا با تمام بدن به پشت سر يعنى بيش از سمت راست و چپ توجه كند و اگر فقط با صورت به طرف راست يا چپ توجه كند نمازش باطل نمى شود ، و اگر عمدا با تمام بدن به راست يا چپ و يا فقط با صورت به پشت سر توجه نمايد ، بنا بر اظهر و احوط نمازش باطل است . و اگر سهوا و يا از روى فراموشى باشد، مانعى ندارد در اولى و محل احتياط است در دومى .
ششم : آن كه عمدا كلمه اى بگويد كه دو حرف يا بيشتر داشته، ولى بى معنا باشد و يا اين كه يك حرف يا بيشتر بوده ولى معنا داشته باشد.
207 » سرفه كردن، آروغ زدن و آه كشيدن در نماز اشكال ندارد ولى گفتن آخ و آه و مانند اينها كه دو حرف است، اگر عمدى باشد نماز را باطل مى كند. ولى اگر بگويد : آه مِنْ ذُنُوبي » اشكال ندارد .
208 » اگر كلمه اى را به قصد ذكر بگويد، مثلاً به قصد ذكر بگويد اللّه اكبر » ، و در موقع گفتن آن صدا را بلند كند كه چيزى را به ديگرى بفهماند، اشكال ندارد؛ ولى اگر به قصد اين كه چيزى را به كسى بفهماند كلمه اى را، مناسب مقصودش بگويد، اگر چه قصد ذكر هم داشته باشد، نماز باطل مى شود.
209 » قرآن يا دعا خواندن در نماز اشكال ندارد مگر چهار آيه اى كه سجده واجب دارند ـ و در مسأله 898 گذشت ـ يا اين كه دعا خواندن به طورى كه به نظم واجب در قرائت و يا ذكر واجب صدمه بزند و يا نفرين بر مؤمن باشد كه در اين صورت نماز باطل خواهد بود .
210 » دعا يا ذكر خداوند متعال به هرلغتى كه مخصوص نمازگزار باشد، در بين نماز، اگرچه به عربى نباشد، مانعى ندارد ولى خلاف احتياط است حتى در قنوت. ولى بنا بر احتياط واجب ذكرهاى مستحبى ركوع، سجود و تشهد را به غير عربى نخواند.
211 » اگر چيزى از حمد و سوره و ذكرهاى نماز را عمدا يا احتياطا چند مرتبه بگويد؛ اشكال ندارد. مگر اين كه به نظم واجب ديگر، مثل قرائت و يا ذكر واجب صدمه بزند.
212 » در حال نماز ، انسان نبايد به ديگرى سلام كند و اگر ديگرى به او سلام كند ، بايد مثل سلام او جواب بدهد . بنا بر اين اگر گفت : سلام عليكم ، جواب بگويد : سلام عليكم ؛ و اگر گفت : السلام عليك ، بايد در جواب بگويد : السلام عليك .
213 » انسان بايد جواب سلام را در نماز و غيرنماز فورا بگويد، و اگر عمدا يا از روى فراموشى جواب سلام را به قدرى طول دهد كه اگر جواب بگويد جواب آن سلام حساب نشود، چنانچه در نماز باشد نبايد جواب بدهد ؛ و در غير نماز ، ديگر جواب دادن واجب نيست .
214 » بايد جواب سلام را طورى بگويد كه سلام كننده بشنود، ولى اگر سلام كننده كر باشد، چنانچه انسان به طور معمول جواب او را بدهد كافى است .
215 » نمازگزار مى تواند به جاى رد سلام جواب سلام را به قصد دعاء بگويد .
216 » اگر زن يا مرد نامحرم يا بچه مميز يعنى بچه اى كه خوب و بد را مى فهمد و به معناى سلام آگاه است ، به نمازگزار سلام كند ، نمازگزار بايد جواب او را بدهد .
217 » اگر نمازگزار جواب سلام را ندهد معصيت كرده ولى نمازش صحيح است .
2 » اگر كسى به نمازگزار غلط سلام كند به طورى كه سلام حساب نشود ، جواب او واجب نيست ، مگر اينكه احتمال بدهد كه سلام كننده نمى تواند به طور صحيح سلام دهد ، كه در اين صورت ردّ سلام واجب است .
219 » جواب سلام كسى كه مسلمان نيست ، در نماز ، واجب نيست بلكه
جايز هم نيست ، ولى در غير نماز ممكن است جواب به لفظ سلام فقط يا عليك فقط ، جايز باشد ، مگر اينكه مصلحتى در كار باشد كه در اين صورت با قصد قرآن خواندن ، سلامٌ عليك يا سلامٌ عليكم مى گويد كه در اين صورت جايز و گاهى خوب و گاهى واجب مى شود .
1 » اگر كسى به عدّه اى سلام كند ، جواب سلام او بر همه آنان واجب است ولى اگر يكى از آنان جواب دهد كافى است .
2 » سلام كردن مستحب است و خيلى سفارش شده است كه سواره به پياده و ايستاده به نشسته و كوچكتر به بزرگتر سلام كند .
3 » اگر به عده اى سلام كند و كسى كه بين آنها مشغول نماز است شك كند كه سلام كننده قصد سلام كردن به او را هم داشته يا نه ، نبايد جواب بدهد و همچنين است اگر بداند كه او را هم قصد كرده ولى ديگرى جواب سلام را بدهد ؛ اما اگر بداند كه او را هم قصد كرده يا اين كه به وسيله اى بفهمد كه فقط او را قصد كرده است و ديگرى جواب ندهد ، بايد جواب او را بگويد . ولى اگر بچه مميزى هم جواب سلام را داد بنا بر اظهر از نمازگزار و ديگران ساقط مى شود .
4 » اگر دو نفر با هم در يك زمان به يكديگر سلام كنند ، بر هريك واجب است جواب سلام ديگرى را بدهد ولى احتمال دارد كه بر هيچ كدام رد سلام واجب نباشد ؛ و اگر كسى به يكى از دو نفر بدون تعيين سلام كرد، جواب سلام بر هيچ كدام واجب نيست و در حال نماز جايز نيست .
هفتم : از مبطلات نماز ، عمدا قهقهه كردن ( يعنى خنديدن شديد ) است ، ولى اگر سهوا يا از روى فراموشى قهقهه كرد ، نمازش صحيح است ؛ و اگر كسى با صدا بخندد ولى به حدّ قهقهه نرسد ، در صورتى كه مقدمه خنديدن به اختيار و توجه او بوده است ، بنا بر اظهر نمازش باطل است و گرنه باطل بودن نماز مطابق احتياط است كه نماز را تمام كرده و بعد از روى احتياط دو مرتبه اعاده نمايد .
5 » اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند مثلاً رنگش سرخ شود ، نمازش صحيح است .
هشتم : آن كه براى كار دنيا عمدا با صدا گريه كند ، ولى اگر براى كار دنيا بى صدا گريه كند اشكال ندارد ؛ و اگر از ترس خدا يا براى آخرت گريه كند ، آهسته باشد يا بلند ، اشكال ندارد ، بلكه از بهترين اعمال است .
نهم : از مبطلات نماز كار زيادى است كه نزد افراد متشرعه صورت نماز را به هم بزند ، مثل دست زدن و به هوا پريدن و مانند اينها ، كم باشد يا زياد ، عمدا باشد يا از روى فراموشى ؛ ولى كارى كه صورت نماز را به هم نزند ، مثل كشتن عقرب ، حفظ كردن مال ، ساكت كردن و بغل كردن و شير دادن بچه ، و اشاره كردن با دست ، اشكال ندارد .
6 » اگر در بين نماز به قدرى ساكت بماند كه نگويند نماز مى خواند ، نمازش باطل است .
دهم : از مبطلات نماز، خوردن و آشاميدن است كه اگر در نماز طورى بخورد يا بياشامد كه نگويند نماز مى خواند، نمازش باطل مى شود.
7 » اگر عمدا در نماز چيز كمى بخورد به طورى كه موالات يعنى پى درپى آوردن كارهاى نماز به هم نخورد و از صورت نمازگزار هم خارج نشود، بنا بر احتياط واجب، نمازش را بايد دومرتبه بخواند ولى اگر سهواباشد، بنابراظهر نماز صحيح است.
8 » اگر در بين نماز، غذايى را كه لاى دندانها مانده فرو ببرد، نمازش باطل نمى شود؛ و همچنين اگر قند يا شكر و مانند اينها در دهان مانده باشد و در حال نماز كم كم آب شود و فرو رود بنابر اظهر نماز اشكال پيدا نمى كند.
يازدهم : از مبطلات نماز شك در ركعتهاى نماز دو ركعتى يا سه ركعتى، يا در دو ركعت اول نمازهاى چهار ركعتى است.
دوازدهم : آن است كه ركن نماز را عمدا يا سهوا كم يا زياد كند، يا چيزى از واجبات را كه ركن نيست عمدا كم يا زياد نمايد.
9 » اگر بعد از نماز شك كند كه در بين نماز كارى كه نماز را باطل مى كند انجام داده يا نه، نمازش صحيح است.
درباره این سایت